На рэсурсе Менскі Час быў апублікаваны цікавы матэрыял «Як русіфікація зрабіла нас вадой». Ён ставіць пытанне суадносін культурнай незалежнасці і нацыянальнай. Аўтар паднімае вельмі важную тэму. І піша прыгожа. Вельмі правільная думка, што паспеху культурнай барацьбы неаобходна таксама барацьба палітычная. І што для гэтага не хапае палітычнай арганізацыі. Бо эканамічная і палітычная залежнасць Беларусі гістарычна заўсёды падрывала і яе незалежнасць культурную, асімілявала і разбурала нашу культуру. Гэта аўтар адзначае правільна.
Толькі аўтар не гаворыць якія менавіта праект і арганізацыя нам трэба. Ён гаворыць пра «розныя ініцыятывы» за «Новую Беларусь». Але гэта не могуць быць «якія-небудзь» ініцыятывы і «якіе-небудзь» палітычные арганізацыі. І «Новая Беларусь» не можа быць «якая-небудзь». Трэба вызначыць, якая канкрэтна Беларусь нам трэба, як яе можна дасягнуць і аб’еднацца вакол гэтага праекта.
Мы лічым, што трэба аб’еднанне і арганізацыя вакол палітычнага праекта ПОЎНАЙ НАЦЫЯНАЛЬНАЙ НЕЗАЛЕЖНАСЦІ БЕЛАРУСІ у якім важнай часткай будзе праект культурнай незалежнасці. Ўсе заможныя класы гандлююць нашай незалежнасцю, таму толькі працоўны клас зможа выканаць гэтую задачу, калі возьме ўладу. З аднаго боку гэты агульны праект незалежнасці Беларусі (эканамічнай, палітычнай) дае гістарычну перспектыву таксама незалежнасці культурнай. З другога боку, праект культурнай незалежнасці із самадастатковай і непазбежна «геттаізаваннай» дзейнасці становіцца важным інструментам барацьбы за агульны праект незалежнасці Беларусі.